Clearwater dag 2

Reisdag 20: Gisteren stond het park Wells Gray op het programma. Er zijn verschillende trails om te lopen en een hoop bezienswaardigheden waar je redelijk dichtbij met de auto kan komen. We hebben wilde rivieren, een meer en wonderschone watervallen gezien. De hoogtepunten waren o.a. de Dawson Falls, wat ook wel klein Niagra Falls wordt genoemd. Een brede waterval...prachtig zeg! Ray's Farm daar zie je de overblijfselen van een kleine boerderij in de de drassige weide waar elanden en vele soorten vogels voorkomen. Meestal waar te nemen vroeg in de ochtend. John en Alice Ray zijn in 1932 een boerderij begonnen en na de dood van John in 1947 zijn Alice en hun 3 kinderen weggetrokken. Boven op de top liggen de graven van John en Alice zodat ze voor altijd uit kunnen kijken op hun geliefde land. Dat vond ik wel een heel mooie gedachte. Het stikte wel van de sprinkhanen en muggen...brrr, maar ondanks dat voelde het wel als een bijzondere plek, vandaar dat ik het benoem. Een ander hoogtepunt was Bailey's Chute, een wilde rivier met enorme stroomversnellingen en toen wij kwamen, kwamen net kajakkers (geen idee hoe je dat moet noemen?) naar beneden. Geweldig om te zien! Voor geen goud zou ik dit doen, maar als je er niet bang voor bent, zou het een enorme kick geven denk ik. Het zag er wel behoorlijk indrukwekkend uit. Ze gaan allemaal na de stroomversnelling om en dan moeten ze hun kajak weer omhoog zien te krijgen, daar kreeg ik het wel helemaal benauwd van. We hebben een plekje op de grote rotsen gezocht en daar wel een uur gezeten. Alleen maar kijken naar dat water, zo fascinerend en tegelijkertijd zo rustgevend. En toen zagen we ineens de zalm de stroomversnelling opspringen. Wat geweldig om te zien. Het zijn joekels van vissen zeg. We lazen net daarvoor op het bord dat het bijna tijd voor ze is (eind augustus) om na hun trek van 600 km de laatste stroomversnelling op te springen naar de Thomson River, zodat ze net daarvoor hun eitjes kunnen spuien die dan weer stroomafwaarts gaan en begint het proces weer van vooraf aan. Dit gaat op hun allerlaatste kracht en zullen daarna sterven. Of ze worden natuurlijk onderweg al opgegeten door de Grizzly's. Het laatste hoogtepunt; de apotheose van de dag was de Helmcken Falls. Als we dachten al mooie watervallen te hebben gezien, no way. Dit is veruit de mooiste en krachtigste waterval die we in Canada hebben gezien, en we hebben er heel wat gezien inmiddels. Niet te beschrijven eigenlijk, maar zo overweldigend. Het is de op 4 na grootste waterval in Canada, maar wel de hoogste van Canada. Daar hebben we weer een hele poos gestaan alleen maar om te kijken naar dit geologische wonder. 
Daarna zijn we naar Clearwater gereden om te eten en terug bij het hotel kwamen we erachter dat we de cameratas hadden laten staan. Nee! Snel de auto weer ingestapt en bij de receptie gevraagd of ik mocht bellen naar het restaurant. We hebben geen bereik hier. Ik was helemaal in paniek. Er staan bijna 1500 foto's op m'n geheugenkaartje. Die zijn onvervangbaar. De eigenaresse was zo lief en heeft gebeld. Ze zei meteen dat het goed kwam omdat de mensen hier eerlijk zijn. Ja, ze hadden de tas gevonden en lag veilig daar. Wat een geluk en wat zijn er nog goede mensen op deze wereld of het is de Canadese mentaliteit. Gauw teruggereden weer dat hele stuk. Een klant scheen het opgemerkt te hebben en heeft ons nog gezocht. Wat zijn we dankbaar maar hebben diegene niet kunnen bedanken. Ik wilde nog geld geven voor de fooienpot, om maar onze dankbaarheid te tonen, maar daar wilden ze niets van weten. Pffff wat een geluk en normaal checken we altijd of we alles hebben. Zo stom! 
Nou wat een dag weer anderhalf uur in totaal heen en weer gereden. Zo'n eind zit je hier van alles af. Daarna helemaal kapot ook van de dag maar ook om mijn camera. Wat een schrik was dat!
Vandaag zijn we na het ontbijt naar Kamloops gereden. Het was de kortste route tot nu toe, maar wel mooi langs de Thomson River. 
See you later...
Liefs, XXX