Jasper dag 2

Reisdag 18: We zijn vanochtend heel vroeg opgestaan om naar Maligne Lake te rijden zo'n 40 km hier vandaan. We waren net op weg toen we aan de buitenkant van het bos herten zagen. Het waren Wapiti's of Elk (een groot soort hert) een mannetje met een enorm gewei en een paar vrouwtjes met jongen. Ook al begon het net licht te worden, het was wel wat donker om te fotograferen. ISO omhoog op de camera en op goed geluk schieten maar. Hij keek op en ik heb hem mooi op de foto. Dat is alvast in the pocket. We zijn verder gereden en kwamen bij het meer uit. De zon kwam net op en het meer zag er zo mooi uit. Het was windstil waardoor de bergen spiegelden in het water. Daarom was de tip om er zo vroeg mogelijk heen te gaan. Dan zijn er nog geen mensen en varen de boten nog niet. Helemaal top! We hebben nog een kleine wandeling naar Moose Lake gemaakt, omdat daar wel eens elanden zijn. Helaas geen elanden. Opperscout Ed had wel afdrukken van hoeven in de aarde gezien en wilde nog wachten. Ja, ja zo gaat dat na een week in de wildernis, dan weet je dat soort dingen ;-))). Maar deze Akela had het zo koud (het was 4 graden) dat ze het genoeg vond en weer terug wilde. De auto weer in en de verwarming aan, is weer eens wat anders dan de airco want we waren in- en inkoud. We reden lekker door en ineens stonden er Bighorn Sheeps op de weg. Dit keer 3 rammen met van die grote hoorns op hun kop. De ringen en dikte van de de hoorns tellen voor de jaren. Dus hoe dikker de hoorn, hoe ouder hij is. Weer genoeg foto's kunnen maken totdat de Ranger in z'n auto passeerde en ze wegjoeg. Hij vertelde dat ze niet te dichtbij mensen mogen komen, want ze blijven op de weg staan en lopen gewoon op de stilstaande auto's af op zoek naar eten. Ze zouden overreden kunnen worden. We zijn weer verder gereden richting Maligne Canyon, maar we zagen een auto voor ons stoppen en dan zijn we altijd alert omdat het kan betekenen dat er dieren gespot zijn. En dit keer was dat ook zo, er liep een coyote aan de rand van het bos. Eerst dachten we dat het een vos was, maar het was toch echt een coyote volgens de beschrijving in het boek. Ik heb hem in ieder geval op de foto. Daarna rende hij weg en verdween in het bos. Dit is wel bijzonder, want ze laten zich zelden zien. Yes! Eindelijk zien we wat wild zeg! Aangekomen bij Maligne Canyon hebben we eerst in het restaurant een kop koffie gedronken. Heerlijk was dat! We kwamen weer helemaal bij. Na de koffie gingen we wandelen langs de Canyon. Van tevoren heb je weer geen idee, maar als het in zicht is en je ziet de wilde rivier weer in zo'n prachtige waterval naar beneden kletteren dan is het toch weer zo'n verrassing en van zo'n schoonheid. De oh's en ah's waren niet van de lucht. @Henk het stikte weer van de potholes hoor ;-)!  Maligne betekent in het Frans slecht of behekst. Een Belgische Jezuït gebruikte dit woord om de rivier te beschrijven toen hij in 1846 de rivier met z'n paard wilde oversteken en in problemen raakte. De wandeling duurde 3 uur langs de Canyon en de rivier. Dalen en klimmen en weer dalen en klimmen totdat we weer bij de auto waren. Deze Canyon was wel weer een hoogtepunt! We hebben een picknickplaats gezocht. We moesten er wel weer een eindje voor rijden totdat we een hele kudde Bighorn Sheeps op de weg zagen lopen. Er was een hele opstopping van auto's en campers en iedereen foto's maken. Vlak daarna was er dan eindelijk een picknickplaats. Lekker gegeten en ineens kwam die kudde schapen onze kant op. Jeetje dan zijn ze wel heel dichtbij. Het was erg grappig, maar het is natuurlijk niet goed. Ze zijn op eten uit en dat betekent dat ze gewend zijn aan mensen. Ze zijn absoluut niet schuw en dat klopt niet. De Ranger reed een rondje over de picknickplaats en joeg ze weer weg. Later bij het verlaten van de picknickplaats zagen we dat ze beneden in de grote drassige weide liepen. Gelukkig maar, daar horen ze te grazen. We zijn nog naar Mount Edith Cavell gereden, 14 km naar boven met de auto. Boven kon je de auto parkeren en was er weer een wandelroute naar de top, maar ik heb bedankt. Echt..het idee om weer zoveel kilometer steil omhoog te lopen. Nee het is genoeg geweest voor vandaag. Twee trappen omhoog en je kon de berg met gletsjer zien, want daar gaat het uitzicht om was zo ook redelijk te zien. Dat redde ik nog wel haha. De mannen zijn nog wel wat verder gelopen en ik heb heerlijk op een bankje gezeten en zo ook genoten. Dit was onze laatste dag in Jasper en in de Canadian Rockies...snik!  Het was geweldig! Morgenochtend rijden we natuurlijk nog wel Jasper NP uit, dat duurt nog wel even maar zullen dan na een tijdje (geen idee hoever) weer British Columbia inrijden op weg naar Clearwater. Ons volgende hotel. 

See you later...

Liefs, XXX